วิถีฟรีแลนซ์ ชีวิตจะมั่นคง คือการมี “ใจที่มั่นคง”

“ผมไม่มีเงินเดือนมาเกือบ 20 ปี… แต่ไม่เคยอดข้าวเลยสักมื้อ”

นี่คือชีวิตของ “อภิศักดิ์ ธุลีวรรณ” วัย 57 ปี ช่างภาพอิสระที่ผ่านมาแล้วทั้งยุคกล้องฟิล์ม นิตยสาร งานประจำ สู่การเป็นช่างภาพฟรีแลนซ์อิสระ ที่เขาบอกว่าสิ่งที่ทำให้อยู่รอดได้มาทุกการเปลี่ยนแปลง คือการปรับตัวและการมี “ใจที่มั่นคง”

คุณอภิศักดิ์เริ่มอาชีพเป็นมัณฑนากร ผ่านวิกฤตเศรษฐกิจยุคต้มยำกุ้ง จึงผันตัวเองมาเป็นช่างภาพสารคดีท่องเที่ยวที่ใช้เวลาสามปีกว่าจะสร้างผลงานชิ้นมาสเตอร์พีซออกมาจนได้รางวัลระดับชาติ

ชีวิตมั่นคงได้ไม่นานก็เข้าสู่ยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงเมื่อวงการนิตยสารล้มหายตายจาก เทคโนโลยีการถ่ายภาพก็เปลี่ยนผ่านจากกล้องฟิล์มสู่กล้องดิจิทัล ทำให้เขา ต้องเริ่มต้นการเรียนรู้ใหม่เกือบทั้งหมด จากเคยมีงานประจำก็กลายเป็นฟรีแลนซ์  แต่ยังยืนหยัดทำงานในอาชีพช่างภาพด้วยความรักในการเล่าเรื่อง

อะไรที่ทำให้ช่างภาพรุ่นใหญ่วัย 57 ปี ยังเดินอยู่บนเส้นทางที่ตนเองเลือก ไปฟังมุมมองของคนที่เลือกใช้ชีวิตแบบไม่ฝากอนาคตไว้กับองค์กรหรือระบบ แต่ฝากไว้กับวินัย ความเข้าใจโลก และความซื่อสัตย์ต่องานที่เขารักในคลิปนี้กันครับ

Credits

Authors

ถึงจะต่างวัยแต่ก็
อยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ