ลุงชัยวัฒน์ กิตตินันท์ กิจประเสริฐ อายุ 74 ปี ขายถั่วลิสงคั่วเตาถ่านแบบโบราณ
ลุงขายอยู่หลายที่จะไปตามแหล่งที่คนเยอะ ใครที่ผ่านไปผ่านมาแถวตลาดนัดจตุจักรกรีน ก่อนที่จะปิดตัวไป น่าจะจำลุงได้ดี เพราะที่ตลาดคงมีลุงที่แก่ที่สุดและขายของกินโบราณ ที่วัยรุ่นสมัยนี้เขาไม่รู้จักกัน ถ้าเป็นสมัยก่อนนะถั่วคั่วถือว่าเป็นของคู่กันของการดูหนังกลางแปลง
เริ่มขายถั่วมาตั้งแต่ พ.ศ 2554 เป็นอาชีพใหม่หลังเกษียณที่มาทำ
แต่ก่อนทำงานเป็นผู้จัดการส่วนงานต้อนรับของโรงแรมแห่งหนึ่งใน กทม. พอเกษียณมาแล้วรู้สึกว่าไม่อยากจะใช้ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ค่า นั่งๆ นอนไปวันๆ เอาจริงๆ ลุงไม่อยากเป็นอัลไซเมอร์ก็เลยตัดสินใจที่จะประกอบอาชีพอีกครั้ง ที่สำคัญคือป้าชอบกินถั่วคั่ว ลุงก็เลยไปหามาทำให้กิน รักเมียนี้แหละ ลุงทดลองสูตรไปเรื่อยจนลงตัวที่การคั่วเตาถ่านเรียนรู้มาจากคนอีสานที่รู้จัก เหมือนต้องมาหัดเรียนรู้ไหมในวัย 60 ก็สนุกดี
“การได้มาขายของโดยเฉพาะคั่วถั่ว มันเหมือนได้ออกกำลังกาย เราทำทุกวันเราก็แข็งแรง ตอนนี้ลุงอายุ 74 แล้วหลังยังแข็งยืนวิ่งยังเปร๋ออยู่เลย 555”
ถึงจะแก่ แต่ถ้าคิดจะขายลุงก็ไม่ได้ทำเล่นๆ เราต้องขายของดีตั้งใจทำเพราะรอยยิ้มของลูกค้าก็คือกำไรของเรา ลุงเริ่มตั้งแต่การไปเดินสำรวจตลาดว่าตรงพื้นนี้มีคนผ่านชั่วโมงละกี่คนเพื่อหาทำเลขายเคล็ดลับที่ขายดีเพราะลุงใส่ใจทุกขั้นตอน เริ่มตั้งแต่การเลือกถั่ว การคั่วก็ต้องมีเทคนิคขั้นตอนนี้ลุงเปิดเพลงให้ถั่วฟังด้วยนะ จะได้อารมณ์ดีเหมือนลุง รวมไปถึงการคัดเม็ดถั่วลุงจะต้องนั่งดูเม็ดที่ไหม้ออก และชั่งน้ำหนักทุกถุงให้ได้เท่ากัน 100 กรัม ถ้าใครมาบอกลุงว่าเจอถั่วไหม้ ลุงจะแถมให้ฟรีๆ ไปเลย ทุกวันนี้ก็ขายจนมีลูกค้าประจำเยอะแยะ บางคนก็ซื้อกลับไปฝากพ่อแม่ เขาก็ว่ากินแล้วคิดถึงตอนตัวเองเป็นเด็ก ลุงได้ยินแล้วก็มีความสุขนะเหมือนเราได้เติมเต็มให้เขา
ความสุขของลุงในวัยหลังเกษียณคือการออกมาเจอลูกค้า เงินทองที่ได้จากการขายไม่ได้มากมาย แต่ก็พอพึ่งพาตัวเองได้ไม่ต้องรบกวนลูกหลาน ดีกว่าปล่อยให้เงินเก็บหมดลงไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าเงินคือการที่ลุงคือการได้พบเจอคน ได้พูดคุย มันทำให้ลุงไม่เหงาและรู้สึกชีวิตไม่ไร้คุณค่า แถมยังได้หัดใช้สมองในการคิดเงินลูกค้า
ลุงพยายามจะจำลูกค้าทุกคนให้ได้ เขาจะดีใจมากที่เราจำเขาได้
เราเองก็ดีใจเพราะเหมือนได้มีลูกๆ หลานๆ เพิ่มขึ้น ชีวิตวัยเกษียณของลุง ลุงคิดว่ามันลงตัวและออกแบบได้อย่างมีความสุขแล้ว ขายถั่วแค่ถุงละ 20 บาท ไม่ได้รวยหรอกแต่มันอิ่มใจไม่เฉาตาย
