“ผมไม่ได้แค่ทำเลย์เอาต์ บางทีผมก็ทำฉากจำลองเล็กๆ ใส่เสียง ให้มันมีชีวิต ทำให้คนที่เขาเห็นโมเดลของเรา เขาตื่นตาตื่นใจ”

มนุษย์ต่างวัยพาไปรู้จักกับ คุณตุ๋ย สุจินต์ เกยสุวรรณ อายุ 58 ปี นักประดิษฐ์เมืองรถไฟจำลอง คุณตุ๋ยมีพื้นเพเดิมด้านการทำงานเกี่ยวกับสื่อสิ่งพิมพ์ วาดภาพประกอบหนังสือ กระทั่งวงการออกแบบมาถึงจุดเปลี่ยนสู่การใช้คอมพิวเตอร์กราฟฟิค ทำให้คุณตุ๋ยตัดสินใจลาออกจากงานเพราะเทคโนโลยีต่างๆ เปลี่ยนไป

การลาออกจากงานประจำในช่วงแรกก็ทำให้เขารู้สึกเคว้งคว้าง กระทั่งได้ลองทบทวนถึงสิ่งที่ตนเองถนัด รักและชอบตั้งแต่วัยเด็กคือเรื่องเกี่ยวกับการสะสมโมเดลรถไฟจึงเริ่มต้นทดลองทำเลย์เอาท์เมืองจำลองเล็กๆ ขึ้นมาดู ก่อนที่จะขยายใหญ่จนใครๆ เห็นก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ เพราะทุกรายละเอียดทำด้วยความประณีต สมจริง และรถไฟก็สามารถเดินไปตามรางโดยการควบคุมได้แบบเสมือนจริง

เรื่องราวของพี่ตุ๋ยอาจจะกำลังบอกกับเราว่า การค้นพบที่สิ่งที่เราชอบนั้นไม่ใช้เรื่องยาก แต่สิ่งที่ยากกว่านั้นคือการลงมือทำมันอย่างจริงจัง และตั้งใจทำมันออกมาให้ดีที่สุดต่างหาก